Başlarsın bi şekilde..

Kağıt kalem ikilisiyle yıllardır haşır neşirken, simdi klavye çok soğuk görünüyor olsada, daha önceki denemelerimi gözü kara bir sekilde tamamen yok saysamda, binlerce yaratıcı genç arkadasın bloglarında yazdıkları kimi zaman komik kimi zaman korkutucu ( evet herkes yazmamalı dedirten cinsten) yazıları yarısına kadar bile okuyamadan sayfayı kapatmaya yönelsemde, blog kültürüm bu yüzden az gelişmiş olsada, hiç birseyi tam olarak bitiremeyen ancak yinede yapmak için saçma bir dürtüyle yönetilen bir bünyeye sahip oluşum suan bu satırları yazmamı sağlıyor diyerek gayet uzun ve sıkıcı bir cümle kuruyorum. Ve buda beni su dakkika itibari ile blokçu yapıyor. Şöyle fiyakalı caf caflı bi sayfa isterdim aslında bu muhtesem girişim için ancak sevgili blogger bana bu seçenegi sunmamış. Canı sağolsun. Bizde bi resim koyarız şenlendiririz diyorum ve bitiriyorum. Oh!